ฟุตบาทราชดำริ จะดีแล้ว (หลังวันที่ 11 พ.ย.)

เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2550 ที่ผ่านมา ผู้ว่ากรุงเทพมหานคร นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน ร่วมกับ สมาคมคนพิการ สำนักงานองค์การคนพิการสากลประจำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก (Disabled Peoples' International Asia-Pacific Region หรือ DPI Asia-Pacific) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) สยามซีแพค บล็อค และหน่วยงายอื่นๆ พาคนพิการตรวจสอบ ฟุตบาทถนนราชดำริ ในโครงการ “ปรับปรุงทางเท้าริมถนนราชดำริให้คนพิการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ได้” โดยจะปรับปรุงตั้งแต่แยกราชประสงค์ถึงสวนลุมพินี เป็นระยะทางประมาณ 1.5 กิโลเมตร

เป็นเรื่องน่ายินดี ที่จะมีทางเท้าที่ดี ทั้งสำหรับคนทั้วไปและคนพิการในกรุงเทพแล้ว แต่ทำไมต้องซีแพค ทำไมไม่ทำเป็นปูนปรกติ ที่เห็นกันอยู่ทั่วกรุงเทพฯว่าพอใช้ไปนานๆ ก็ยุบ ก็กระโดกกระเดก

โครงการนี้จะเสร็จและเปิดใช้ ในวันที่ 11 พฤศจิกายน 2550 ฉลองวันคนพิการแห่งประเทศไทยพอดี โดยจะมีการปิดถนนเพื่อฉลองในวันนั้นด้วย โครงการนี้จะเป็นโครงการนำร่อง ในการปรับปรุงทางเท้า และสถานีรถไฟอีก 60แห่งทั่วกรุงเทพฯ






สำหรับปัญหาที่สำรวจพบในวันนั้นคือ

1. ทางเท้า เป็นหลุมเป็นบ่อ ไม่สม่ำเสมอ มีน้ำขัง
2. ฝาท่อปิดสายไฟ ฝาท่อน้ำ ชำรุดหรือหายไป
3. ตลอดทางเท้าของราชกรีฑาสโมสร มีสายไฟฟ้าห้อยตกลงมา ใกล้ระดับความสูงของคนเดินเท้า
4. ฝาท่อระบายน้ำที่เป็นตะแกรงเหล็ก มีช่องกว้าง ล้อรถวีลแชร์ ตกหรือติดขัด ควรปรับให้เล็กลง และควรเป็นแนวขวางกับทางเท้า
5. ทางเดินที่มีช่องทางเดินสำหรับคนพิการ ไม่ต่อเนื่องไม่ได้มาตรฐาน
6. ไม่มีปุ่มเตือนคนตาบอดเมื่อถึงทางข้ามถนน
7. ทางข้าม ตรงเกาะกลางถนนไม่มีทางราบต่อเนื่องให้รถเข็นผ่านตลอด แต่กลับตั้งสิ่งกีดขวาง เช่น กระถางต้นไม้
8. มีสิ่งกีดขวางบนทางเท้า เช่น หัวดับเพลิง หากเคลื่อนย้ายไม่ได้ ควรปลูกต้นไม้รอบสิ่งกีดขวาง

โดย น.ส.สุรีพร ยุพา แห่งสำนักงานองค์การคนพิการสากล ประจำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก กล่าวว่า "ทางเท้าที่ไม่ดี ฝาปิดท่อต่างๆ ที่ชำรุดหรือหายไป สายไฟที่พาดอยู่บนศีรษะ มีความเสี่ยงที่คนเดินถนนทุกคน จะประสบอุบัติเหตุ หกล้ม หรือถูกไฟฟ้าช็อตได้ ไม่เฉพาะคนพิการ ดังนั้น การปรับปรุงพื้นที่ให้มีสภาพดี ย่อมสะดวกและปลอดภัยกับคนทุกคน และจะทำให้คนพิการสามารถเดินทาง และออกมาใช้ชีวิตได้เหมือนคนปกติทั่วไป ไม่เป็นภาระของสังคม"


ฉันคิดว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่ฟุตบาทเป็นทางสาธารณะ ที่ควรจะบำรุงรักษาให้ดีอยู่แล้ว การที่เราจะทำอะไรที่ควรทำอยู่แล้ว แล้วมาฉลองอย่างยิ่งใหญ่ อย่างกับว่าเราได้รับอะไรที่เป็นเกียรติมากนั้น มันขัดกับความรู้สึกและความเป็นจริงอยู่ ข้อบกพร่องที่ควรได้รับการแก้ไข กลับได้รับการเฉลิมฉลองว่าจะแก้แล้ว แต่ก็ขอให้อย่างหมดความหวัง ประเทศเรากำลังก้าวไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น ดีขึ้นอย่างแน่นอน

ขอบคุณ The Nation, คุณ krisana, uNdErGrOuNd-pOwErLinEs + StrEEt SiDe ISSUES