ตอนเด็กๆครูให้เขียนเรียงความเรื่อง ฝันอยากเป็นอะไร มีเพื่อนคนนึงเขียนว่า อยากเป็น 'เจ้าของร้านดอกไม้' ก็รู้สึกว่า *โอ้โห* เมื่อได้พบเพื่อนจากวัยเด็กคนนี้อีกครั้งโดยบังเอิญ ในการจัดงานของบริษัทเครื่องสำอางแห่งหนึ่ง ก็นึกถึงร้านดอกไม้ของเขาขึ้นมา...หลายคนมีความฝัน ตอนเด็กๆเรามีความฝันมากมาย อยากเป็นนั่นเป็นนี่ อยากสร้างนั่นสร้างนี่ อยากเป็นผู้คิดค้นทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่ อยากเป็นผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง พอโตขึ้นมา มีภาระหน้าที่ มี "ข้อจำกัด" ต่างๆมากขึ้น เราก็อาจจะเลือกทำในสิ่งที่มันมาหยุดอยู่ตรงหน้าเราเท่านั้นเอง เราไม่ได้พยายามทำตามความฝันนั้นอีกต่อไป
คุณอาจจะบอกว่า ตอนสมัยเด็กๆ คุณไร้เดียงสาเกินไปที่ฝันอย่างนั้น แต่ถ้าลองคิดอีกที ว่าถ้าตอนนี้คุณทำอย่างที่ฝันไว้ได้ คุณจะมีความสุขมากกว่าตอนนี้ไหม? ถ้าแค่การนึกถึงความฝันเก่าๆ มันทำให้คุณเคริ้ม คุณก็คงจะรู้ว่า ความฝันนั้นยังสดใสอยู่ในใจคุณ เพียงแต่ที่ผ่านมา คุณไม่สนใจมัน
ถ้ามีโอกาส คุณน่าจะลองเริ่มทำความฝันของคุณให้มันเป็นจริงขึ้นมานะ มันดีกับทั้งตัวคุณ และกับโลกเลยนะ ถ้าคุณปล่อยให้คนไร้ความฝัน ทำในสิ่งที่คุณชอบ สิ่งดีๆในวงการนั้นมันก็จะลดด้อยลงไป ถ้าคุณทำในสิ่งที่คุณรัก ที่คุณมีความใฝ่ฝัน คุณก็จะทำมันได้ดีแบบสุดยอด! คุณให้ความหมายในชีวิตตัวเอง และ ให้สิ่งดีๆกับโลก เป็นสิ่งตอบแทนความสุขในชีวิตที่คุณได้รับ มันมีแต่ดีกับดี สร้างกับสรรค์
อย่าละทิ้งความฝันเลย ไม่มีโอกาสก็ต้องพยายามสร้างโอกาส มันคือสมบัติอันล้ำค่า ที่จะสร้างความสุขสมบูรณ์ให้ชีวิตคุณ และความตระการตาไว้ประดับประดาโลกเลยเชียวนะ ทำตามความฝันของคุณเถอะ เพื่อฉันและโลก...
No comments:
Post a Comment