เรารักกัน

ถ้าเพื่อนรักเรา คนรอบๆตัวเรารักเรา เดินไปไหนก็มีแต่คนที่รักเรา มันจะมีความสุขแค่ไหน

เริ่มจากที่เราให้ความรักคนอื่นก่อน คนที่เคยแข็งกระด้าง เคยทำร้ายจิตใจเรา ถ้าเราดีกับเขา ให้ความรัก ความห่วงใย เขาก็จะกลายมาดีกับเรา มันจะมีความสุขแค่ไหน ถ้ารอบตัวเรามีแต่ความเป็นมิตร มีแต่ความสบายใจ

ทุกคนมีความทุกข์ด้วยกันทุกคนแตกต่างกันไป บางคนป่วย บางคนยากจน บางคนมีประสบการณ์ในชีวิตที่ไม่ดี เราไม่รู้หรอกว่าลึกๆ เขามีความทุกข์อะไรอยู่ และเราก็ไม่จำเป็นต้องรู้ เพียงแต่เรารู้ว่าความทุกข์ความกังวลเหล่านั้น มันทำให้เขาเป็นแบบนี้ เขาอาจจะเคยทำไม่ดีต่อเรา หรือ กิริยาเขาอาจจะไม่เหมาะสมในสายตาของเรา แต่เราก็รักเขาเถอะ ให้ความเป็นมิตรเขาเถอะ ช่วยเหลือเขาเถอะ ยิ้มให้เขาเถอะ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนไม่รู้จัก แล้วคนที่มีแต่ความสุขก็คือเรา เราจะมีเพื่อนมากขึ้น เรายิ้มได้มากขึ้น เรารู้จักคนหลากหลายมากขึ้น เรามีคนรักมากขึ้น

เมื่อเราถือของหนัก มีคนมาช่วยถือ เมื่อเราหิว มีคนแบ่งขนมให้ เมื่อเราเป็นทุกข์ มีคนมาปลอบใจ เมื่อเรามีความสุข ก็มีคนมามีความสุขด้วย มีแต่คนรักเรา เพราะเราทำสิ่งเดียวกันนี้ให้กับทุกๆคน แล้วชีวิตเราก็จะ "เต็มไปด้วยความรัก" และเราก็จะรู้ว่า "ความสุขสมบูรณ์แห่งชีวิต" เป็นอย่างไร