มีครั้งนึง มีเด็กผู้ชายคนนึง วิ่งมาจากไหนไม่รู้ พุ่งเข้ามาในรถไฟฟ้าอย่างรวดเร็ว เหมือนเป็นหนึ่งในครอบครัว The Incredibles พอเข้ามาพบที่ว่างหนึ่งที่ ก็รีบนั่ง พร้อมด้วยหน้าตาและท่าทางที่ผ่อนคลายทันที ในที่นี้หมายถึง กางขา ปล่อยแขน อย่างสบาย ราวกับได้นั่งโซฟาตัวโปรด หลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน มองแล้วก็ยิ้มๆดี แต่ความจริง การขึ้นรถไฟฟ้าเหมือนการเล่นเกมส์ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
พออยู่ในรถไฟฟ้าแล้ว เราก็จะพบคนที่รักเสา ชอบพิงเสา ชอบกอดเสา ชอบเอาก้นหนีบเสา คนตัวเล็กที่จับราวบนไม่ถึง คนที่ยืนตรงที่ไม่มีราว ก็ต้องเกาะเสา แ่ต่ก็็เกาะไม่ได้ เพราะ้คนรักเสา
ถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนรักเสา หรือไม่ชอบเข้าแถว หรือชอบยืนเนียน ลองนึกถึงคนอื่น และลองปรับเปลี่ยนตามนี้กันเถอะค่ะ
- ตั้งแถว และต่อแถว (เลิกพฤติกรรมยืนเนียน) และบอกให้คนที่ไม่ต่อแถว "ต่อแถวด้วยครับ/ค่ะ"
- ไม่ยืนพิงเสา
- ลุกให้คนมีอายุ คนท้อง คนพิการ และเด็กนั่ง (ไม่ใช่นั่งแกล้งตาย)
- ไม่กินอาหารบนรถไฟฟ้า
- ไม่ฟังเพลงเสียงดังเกินไป ถึงแม้เสียบหูอยู่ คนข้างๆก็ได้ยิน และลำคาญได้
- ยิ้มให้กันบ้างก็ได้นะคะ
No comments:
Post a Comment