" เบื่องาน โว้ววว งานหนักเหลือเกิน โอ้วววว จะใช้อะไรกันหนักกันหนา ใครทำงานได้ก็ยิ่งมีงานมาถมให้ แถมกีดกันนั่นนี่ จะอะไรกันนักนะนี่ โว้วววว "
ที่ผ่านมาฉันรู้สึกอย่างนี้ แล้วก็เหน็ดเหนื่อยมาก บวกกับทำงานกลับบ้านดึกดื่นทุกวี่วัน ร่างกายก็เริ่มเหนื่อยล้า จิตใจห่อเหี่ยว มีความรู้สึกขมๆอยู่ตลอด จนมาวันหนึ่ง มีความคิดหนึ่ง กับการแนะนำจากคนคนหนึ่ง ที่มาชูจิตใจช่วยชีวิตไว้ได้
ฉันเป็นลูกพระพุทธ ฉันก็คิดถึงพระพุทธเจ้า ฉันคิดว่า
เราทำดี ผลดีมันก็ย่อมเกิด คืองานมันดี แล้วมันก็ดีถึงส่วนรวม แล้วเราก็นึกถึงพระพุทธเจ้าไว้ตลอด ท่านก็อยู่กับเรา ท่านก็คุ้มครองเรา และเราก็มีพระธรรมนำทางให้ เราจะไม่ตกไปในที่ชั่ว ที่ไม่ดี และเราก็อยู่อย่างสุขใจได้ คนที่คิดไม่ดี ทำไม่ดีกับเรา เขาก็เป็นทุกข์ของเขาเอง เขาก็ได้ผลไม่ดีตามกรรมที่เขาทำเอง เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดดีกว่า ไม่เห็นจะต้องไปไม่ชอบเขา หรือขมขื่นอะไรเลย เราอยู่กับพระพุทธเจ้าเราก็มีความสุข
คิดอย่างนี้ได้ ก็ใจชื้นขึ้นเยอะ แล้วมาได้คุยกับพี่คนหนึ่ง เป็นชาวคริสต์ เขาก็อธิบายว่า ชาวคริสต์ ก็มีวิธีคิดอย่างนี้เหมือนกันนะ คือ คิดว่า
สวด อฐิธานถึงพระเจ้าให้สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับเรา แล้วก็ทำดีไปด้วย ขยันไปด้วย เราสวดถึงพระเจ้า พระเจ้าก็อยู่ข้างเรา อยู่กับเรา คนที่ทำไม่ดีกับเรา เขาก็ไม่สามารถชนะพระเจ้าได้หรอก ไม่มีใครจะชนะพระเจ้าหรอก เราอยู่กับพระเจ้า ท่านอยู่กับเรา เราก็มีความสุข
นี่แหละ ชูชีพชีวิต
No comments:
Post a Comment