มงคล 38 ประการ ของขวัญแด่ท่านผู้อ่าน : 1. ไม่คบคนพาล

วันปีใหม่ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปค้างที่วัด รู้สึกมีความสุขกว่าคราวที่ไปค้างรีสอร์ทที่จุดพลุปึงปัง อยากส่งต่อความสุขนี้ให้ท่านผู้อ่าน จึงซื้อของขวัญมาให้ เป็นหนังสือ "มงคล ๓๘ และอุทุมพริกสูตร" โดย พระมหาวีระ ถาวโร (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วันจันทาราม(ท่าซุง)

เพราะปีใหม่ของทุกปีก็จะมีคนออกมาบอกว่า ดวงคนปีนี้จะเป็นอย่างไร และต้องทำอะไรบ้าง ต้องหาสิ่งมงคลอะไรมาเสริมบ้าง แถมปีนี้ มีปฎิทินโหรออกมาขายด้วย ว่า วันไหนฤกษ์ดี มงคลดี ดูได้ตลอด 365 วัน พาให้นึกถึงมงคล 38 อย่าง ที่พระพุทธเจ้าท่านทรงเมตตาสอนไว้ ท่านสอนทั้งเทวดาและมนุษย์ โดยที่ผู้ถามจริงคือ เทวดา มงคลของพระพุทธเจ้าเป็นมงคลปฏิบัติ ไม่ใช่มงคลวัตถุ ที่แตกสลายหายไปได้ ที่ไม่แน่ว่าจะกันผีกันความชั่วได้จริง จะค่อยๆ สรุปไป มงคลละบทความ จนกว่าจะครบ 38 มงคลนะคะ


วันนี้ วันดี มงคลดี ขอมอบมงคลที่ 1 เป็นของขวัญค่ะ
บทที่ หนึ่ง ท่านว่า

อะเสวะนา จะ พาลานัง ปัณฑิตานัญจะ เสวะนา ปูชา จะ ปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การไม่คบคนพาล 1 การคบบัณฑิต 1 การบูชาบุคคลที่ควรบูชา 1 จัดว่าเป็นอุดมมงคลฯ

มงคลข้อที่ 1: อเสวนา จ พาลานัง = การไม่คบคนพาล

สำหรับอันธพาลนี่
อันธ แปลว่า บอด
พาล เขาแปลว่า โง่

คือ โง่ด้วยแล้วก็บอดด้วย
คือ เป็นคนใจบอด และทำด้วยความโง่ สร้างความเดือดร้อนให้กับตนเอง และผู้อื่น
คือ ไม่ยอมเคารพสิทธิของผู้อ่าน
คือ ไม่มีศีล 5 นั่นเอง
พูดง่ายๆ คือ เป็นคน โหดร้าย มือไว้ ใจเร็ว พูดปด หมดสติ
นี้คือ ลักษณะของคนพาล

• มีจิตใจโหดร้าย ฆ่าได้แม้กระทั่งคนและสัตว์ ที่เกิดมามีความต้องการเหมือนๆกับเรา


• มือไว้ ลักขโมยเก่ง


• ใจเร็ว ยื้อแย่งความรัก ทำลายความรัก


• พูดปด พูดไม่จริง


• หมดสติ ไม่ใช้สติสัมปชัญญะให้สมบูรณ์ ชอบกินเหล้า ชอบเมา
  

คนประเภทนี้พระพุทธเจ้าบอกหลีกไปเสีย อย่าคบมัน คบเมื่อไร มีแต่ความบรรลัยอย่างเดียว ไม่เจริญ เราจะไม่มีมงคล คือเป็นอัปมงคล

สำหรับพระ ที่ชาวบ้านถือว่าเป็นบุคคลผู้ทรงไว้ซึ่งความเป็นมงคล พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า ต้องมี

• อธิศีลสิกขา คือ มีศีลบริสุทธิ์


• อธิจิตสิกขา คือ มีจิตตั้งมั่น มีฌานสมบัติ


• อธิปัญญาสิกขา คือ มีปัญญารู้เท่าทันตามความเป็นจริงของขันธ์ 5 ไม่หลง ไม่คบกับโลกธรรมทั้ง 8 คือ ไม่ต้องการลาภ ไม่ต้องการยศ ไม่ต้องการสรรเสริญ ไม่ต้องการสุข (มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข ทุกข์)

นักบวชที่ไม่มีตามนี้ก็เป็นนักบวชพาลเหมือนกัน

คนพาลคบไม่ได้ แต่ยังก่อน ความจริงคนพาลนอกไม่สำคัญ สำคัญภายในที่มันสิงอยู่ในใจเรา ต้องเลิกคบมัน เลิกคบมันได้เมื่อไร พาลนอกมันก็ไม่เข้าใกล้

เราต้องค่อยๆเลิกคบมัน เพราะเราคบมันมานาน เราต้องตั้งใจว่า

เวลานี้เราจะสร้างความดีไม่คบกับอารมณ์ความเป็นพาล

คือความจริง เราไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต มีแต่เฉพาะปัจจุบัน เพราะฉะนั้น เวลานี้เป็นเวลาที่สำคัญ เราตั้งใจเฉพาะเวลานี้ เลิกคบพาลในใจ เราก็ทรงศีล 5 และถ้าจะให้ดีก็ทรงพรหมวิหาร 4 ด้วย คือ

1. มีความรักตัวเรา รักคนอื่น รักสัตว์อื่น เสมอด้วยตัวเรา ด้วยความจริงใจ รักให้หมดในฐานะเพื่อนเกิด


2. กรุณา คือ ความสงสาร ตั้งใจไว้เสมอว่า เราจะสงเคราะห์คนและสัตว์ทั้งโลกให้มีความสุข ซึ่งไม่เกินความสามารถของเรา


3. มีจิตใจอ่อนโยนไม่อิจฉา ริษยาใคร เห็นใครได้ดี ก็พลอยยินดี ไปกับความดีของเขา ส่งเสริมความดี


4. ถ้าใครเขามีทุกข์ ยาก ลำบาก เจ็บป่วย พลาดพลั้งในงาน เราไม่มีโอกาสจะช่วยได้ เป็นเหตุเกินวิสัย ก็วางเฉย หรือว่า ถ้าตัวเราเจออาการอย่างนั้นเข้า แ้ล้วมันเกินวิสัยที่จะแก้ไขได้ ก็ถือว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ทำใจสบาย ไม่ดิ้นรน เรียกว่า อุเบกขา วางเฉย

หลวงพ่อท่านบอกว่าให้

ค่อยๆระมัดระวังกาย ระมัดระวังใจ ใช้สติสัมปชัญญะควบคุมเข้าไว้ คือ

พอลืมตามาใหม่ๆ เราก็นึกไว้เลยว่า

1. เราจะรักคนอื่นและสัตว์อื่นเสมอด้วยตัวเรา

2. เราจะสงเคราะห์คนและสัตว์ทั้งโลกเสมอด้วยตัวเรา

3. เราจะไม่อิจฉาริษยาใคร ใครเขาทำดีจะอนุโมทนาด้วย
(เป็นปัตตานุโมทนามัย ความดีมีผลกับเราด้วย)

4. มีจิตเป็นอุเบกขา วางเฉยในสิ่งที่เราไม่สามารถจะแก้ได้
มันเกินวิสัยเราตั้งไว้ในอุเบกขา

เท่านี้แหละบรรดาท่านผู้อ่านทั้งหลาย ความเป็นพาลของท่านจะสลายไปทันที

การไม่คบคนพาลพาล เป็นอุดมมงคล เป็นมงคลอย่างยิ่งเลยคะ